Θανατηφόρος Γκροόντ

Θέλεις να μάθεις όλη την ιστορία Άρχοντά μου;Οι φήμες που έχω μάθει λένε την εξής ιστορία…

Όταν ο Γκροόντ γεννήθηκε, όλα τα Ορκ του χωριού πανηγύρισαν και ο γηραιός τους τότε, έσπασε το τυχερό του κόκκαλο. (Μεγάλη τιμή να σπάνε το τυχερό κόκκαλο του γηραιού σε ένα νεογέννητο Όρκ. Έτσι θεωρούν, γιατί όπως μου έχουν εξηγήσει, αν το παιδί είναι δυνατό δε χρειάζεται την τύχη, πρέπει να δοκιμαστεί από την δύσκολη ζωή και να παλέψει για να γίνει ανίκητο. Αυτό συμβολίζει το σπασμένο κόκκαλο του γηραιού τους. Και η μαγεία τους έπιασε…

Σε νεαρή ηλικία ο Γκροόντ βγήκε για κυνήγι με τέσσερα μεγαλύτερα Ορκ της αγέλης και ένα ξαδέρφο του, τον Σράικ, τον αιμοδιψή (θα σου μιλήσω μετά για αυτόν). Κατέβηκαν το φαράγγι της θλίψης, ψάχνοντας κανένα ζώο που θα είχε κολλήσει στη λίμνη της λησμονιάς όταν ένας μυθικός δράκος πέρασε από πάνω του, ο γνωστός Φράνκυ, (θα αναφερθεί σε άλλη ιστορία) και τους επιτέθηκε. Η ομάδα χωρίστηκε και ο Γκροόντ κατέβηκε πολύ βαθιά στο φαράγγι της θλίψης ώσπου χάθηκε. Πέρασε το μονοπάτι της απόγνωσης και έφτασε ως το βουνό των δακρύων. Εκεί κάπου του επιτέθηκε μία ομάδα από φανατικούς ιππότες του θεού του Ηλίου.

Ο Γκροόντ φυλακίστηκε και λόγω της εξυπνάδας του, ήταν πολύ έξυπνος άρχοντα μου, σχεδόν μίλαγε τη γλώσσα μας! Τον έστειλαν σε δεσμώτη. Οι δεσμώτες είναι γαιοκτήμονες που ζουν στα χωριά και χρησιμοποιούν σκλάβους Ορκ για τη δουλειά τους. Έτσι βρέθηκε στο χωριό των ανθρώπων και έκανε όλες της δουλειές τους. Έγδερνε τα ζώα, όργωνε τα χωράφια, κλάδευε τα δέντρα, μέχρι που τον έβαζαν να καθαρίζει τις πέτρες του σπιτιού κάθε τόσο…

Όλοι τον έβριζαν και τον χτυπούσαν, μα απ’ όλους περισσότερο ο μάγος του χωριού, που κάθε φορά τον κλώτσαγε και τον έλεγε γρουσούζη. Κάτι αισθανόταν με την μαγεία του, μα ούτε ο ίδιος είχε καταλάβει για το τυχερό κοκκαλάκι του γηραιού των Ορκ. Έτσι απλά τον αντιπαθούσε και τον χτύπαγε με την πρώτη ευκαιρία.

Ώσπου μια μέρα όλα άλλαξαν! Όταν έπιασε μια μεγάλη φωτιά στο σκοτεινό δάσος… Εκεί κοντά ήταν το χωριό του Γκροόντ και πολλοί ντόπιοι έτρεξαν να βοηθήσουν… Αυτός ήταν στο σιδηρουργείο και εκείνη την ώρα γέμιζε το φούρνο κάρβουνα, πράσινος και βρώμικος όπως ήταν δε διέφερε πολύ από το σωρό με τα κάρβουνα δίπλα του. Ο μάγος, φουρτουνιασμένος, φώναζε τα νέα για την φωτιά. Όταν τον προσπέρασε, εκείνο το τελευταίο δευτερόλεπτο ήταν που τον παρατήρησε με την άκρη του ματιού του και γύρισε απότομα να τον κλωτσήσει. Εκείνο το χτύπημα ήταν τόσο απρόβλεπτο που κατάφερε να κάνει το Ορκ να χάσει την ισορροπία του και να πέσει στο σωρό με τα κάρβουνα.

Τότε ο Γκροόντ νευρίασε τόσο που έσπασε τις αλυσίδες του και επιτέθηκε στο μάγο. Ο μάγος δε πρόλαβε να ψελλίσει ούτε μια λέξη! Το τοπίο γέμισε με κάρβουνο και αίμα. Ο Γκροόντ κράταγε στα χέρια του το πόδι του μάγου που τον κλώτσαγε και πια ελεύθερος έτρεξε στο δάσος. Όταν γύρισε στη φατρία του φόραγε αυτή τη δερμάτινη πανοπλία φτιαγμένη με κηροκλωστή και σπάγκο που μόνος του δημιούργησε όταν ήταν σκλάβος του δεσμώτη.

Ο γηραιός τους που τον είδε κατάλαβε πως ολοκλήρωσε το ταξίδι του. Πήρε το λάφυρο του Γκροόντ (το πόδι του μάγου) και άρχισε να το ψέλνει και να το λιβανίζει. Μέρες μετά γύρισε με ένα περίτεχνο κόκκαλο που στην άκρη του έβγαζε φως και στο κέντρο του είχε μία μαγική κλεψύδρα. Αυτή η κλεψύδρα (είπε στο Γκροόντ) ήταν ο χρόνος που χρειάστηκες για να ελευθερωθείς, τον υπόλοιπο χρόνο τι έκανες;

Πλησίασε άρχοντα μου να δεις τη δερμάτινη πανοπλία του Ορκ και θα καταλάβεις για τον Θανατηφόρο Γκροόντ!